من این‌جا بس دلم تنگ است

۱۳۸۹ مهر ۲۲, پنجشنبه

من این‌جا بس دلم تنگ است

گاهی اوقات فقط و فقط آرزویی که برای خیلی‌ها در سراسر دنیا خاطره‌س، می‌شه موتور محرکه‌ی من واسه رفتن و نموندن:
« آزاد نوشتن »

12 comments:

..... گفت...: عالی بود :-); ۲۲ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۲۱:۵۲
بهانه گفت...: میفهمم چی میگی...; ۲۲ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۲۲:۲۹
اُغلن کبیر گفت...: درسته; ۲۲ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۲۲:۳۹
فندق گفت...: سفرت به خیر اما
چو از این کویر وحشت
به سلامتی گذشتی
به شکوفه هابه باران
برسان سلام ما را; ۲۲ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۲۲:۵۸
حیاط خلوت گفت...: آزاد نوشتن یه طرف، آزاد فکر کردن یه طرف دیگه!
من به دومی سخت محتاجم; ۲۲ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۲۳:۴۸
میچیکو گفت...: آره آره!!; ۲۳ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۱:۱۱
میچیکو گفت...: ببخشید آره یخورده بی ادبانه است تصحیح میکنم:
بلی بلی!!; ۲۳ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۱:۱۲
اردیبهشتی ته نشین شده گفت...: داشتن کوچیک ترین حق های طبیعی برای ما آرزو بود.یکی از دلایل کوچ من هم همین بود.
موفق باشی هر جا میری (:; ۲۳ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۷:۰۶
سارا گفت...: امیدوارم هر جا که میری بهترین باشی; ۲۳ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۱۰:۱۸
ناشناس گفت...: درد بی درمونیه

رفیق سابق; ۲۳ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۱۲:۳۶
Slipper گفت...: «آزاد زیستن»
...; ۲۳ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۱۷:۲۱
ناشناس گفت...: برو برو برو، پشت سرتم نمی خواد نگاه کنی خودش هی جلوت سبز می شه، پشت سرت رو می گم; ۲۳ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۲۱:۴۷